MPC Terbank draaiende houden als iedereen slaapt: dat is de taak van de nachtwaak. Maar wat houdt het takenpakket van een nachtwaakmedewerker precies in? We vroegen het aan Jessica, die al 7 jaar lang 3 dagen per week de nachtshift in het centraal gebouw en de Parkweg-leefgroepen voor haar rekening neemt. ‘Wij zijn er in de eerste plaats voor de jongeren.’
Alleen op de wereld
Ik ben begonnen bij de nachtwaak omdat de job goed te combineren valt met mijn gezinsleven. Ik heb 6 kinderen, wat het niet vanzelfsprekend maakt om overdag te werken. Ik doe dus mijn moederlijke taken overdag, vertrek om 9 uur ’s avonds naar mijn werk, keer rond 7 uur ’s ochtends terug naar huis, help de kinderen klaar te maken voor school en kruip dan mijn bed in.
Na 7 jaar heb ik het hier nog steeds naar mijn zin. Als je ’s nachts werkt, voel je je een beetje alleen op de wereld, een tof gevoel. De sfeer hier is compleet anders als de nacht valt. Als ik overdag door het gebouw loop, herken ik het hier soms niet. Terbank ’s nachts is echt een wereld op zich.
Mama spelen
Als nachtdienstmedewerker ben ik ’s nachts het eerste aanspreekpunt voor de kinderen. Wanneer jongeren hulp nodig hebben, kunnen ze me verwittigen op mijn decktelefoon via een knop in hun kamer. Mijn taak bestaat er dan in om de juiste hulp te voorzien. We kunnen ook de hulp inroepen van de ‘slapende waak’, een leefgroepbegeleider die ’s nachts blijft slapen op de centrale dienst. Daarnaast staan wij ook in voor de logistieke taken tijdens de nacht: we onderhouden de gebouwen, we doen de was van de jongeren…
Bij een gemiddelde nachtdienst doe ik voornamelijk logistieke taken, met daarnaast één a twee kleine problemen met jongeren. De meeste incidenten kan ik op mijn eentje aanpakken. Bij nachtmerries troost en kalmeer ik de jongeren, bij ziekte neem ik hun koorts, geef ik medicatie, poets ik de kamer of verschoon ik de lakens… Eigenlijk speel je de mama.
Ik heb contact met de jongeren, maar uiteraard is die band veel oppervlakkiger dan bij een leefgroepbegeleider. Zo nu en dan sla ik een babbeltje met een jongere van Parkweg 1 of 4 die ’s avonds nog wakker is. Een van de jongeren komt me heel vaak tegemoet op de parking voor een praatje. Al weet ik zeker dat hij niet alleen voor mij komt, maar ook voor mijn rood sportwagentje (lacht).
Jongere oppikken in Tervuren
Bij ernstigere situaties – opkomende crisissen, verwondingen, zorgwekkende ziekteverschijnselen – wek ik de slapende waak. Als de situatie uit de hand loopt, verwittigen we de persoon van nachtpermanentie buiten het centraal gebouw. Hij of zij komt zelf af of roept hulp in. Bij vermoeden van een crisis blijft er soms ’s avonds een begeleider wat langer, maar uiteraard niet de hele nacht. Vaak moet je dus roeien met de riemen die je hebt en wachten tot de ochtend voor adequate hulp.
Op dit moment verlopen de nachten meestal rustig, maar er zijn jaren geweest waarin moeilijke situaties elke nacht voorkwamen. Jongeren in crisis, weggelopen pubers… Zelf ben ik ooit een jongere gaan ophalen die in Tervuren was beland! Dat soort situaties zijn stressvol, maar wel uitdagend.
Pedagogisch geschoold
De grootste misopvatting over mijn job? Dat de nachtwaak vaak aanzien wordt als de logistieke nachtploeg. Begrijp me niet verkeerd, ik heb bijzonder veel respect voor de logistieke dienst, het werk dat ze hier doen valt niet te onderschatten. De focus van onze job is echter compleet verschillend. 90 procent van de tijd doen we inderdaad logistieke taken, maar het is die overige 10 procent die van ons de nachtwaak maakt.
Om als nachtmedewerker in MPC Terbank te werken, moet je pedagogisch geschoold zijn. Ik ben opvoedster jeugd- en gehandicaptenzorg en ben halverwege mijn graduaatsopleiding orthopedagogie. Mijn collega’s hebben een gelijkaardig diploma. Het geeft duidelijk aan waarom en waarvoor we zijn aangenomen: wij zijn er in de eerste plaats voor de jongeren.
Gewoon doen
Als je twijfelt om als nachtmedewerker te werken, ik zeg: gewoon doen! Ik begrijp de aarzeling: ’s nachts werken is niet vanzelfsprekend voor iedereen. Er zijn weinig mensen die dit soort werk willen doen – laat staan personen die het willen blijven doen. Maar als je een hart hebt voor personen met een verstandelijke beperking en graag op je eentje in alle rust wilt werken, zou ik het tóch eens proberen.
